میگرن نوعاً با سردرد های شدید و پی‌درپی ظاهر می‌شود که معمولا یکطرفه است و ماهیتی ضربان‌دار دارد و از ۲ تا ۷۲ ساعت ادامه دارد. علائم همراه با آن می‌تواند شامل حالت تهوع، استفراغ، حساسیت به نور، و حساسیت به صدا باشد. درد معمولا با فعالیت بدنی افزایش می‌یابد.
این باور وجود دارد که دلایل بروز میگرن ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی است. حدود دو سوم افراد مبتلا، سردردها را از خانواده به ارث می‌برند. نوسان سطح هورمون می‌تواند در بروز آن نقش داشته باشد. میگرن در قبل و زمان بلوغ، در پسرها کمی بیشتر از دخترها است، اما در حالت کلی، میان زنان حدود دو تا سه برابر بیشتر از مردان است. سردردهای میگرنی معمولاً در دوره بارداری کاهش می‌یابند.
تشخیص بیماری میگرن از روی علائم و نشانه‌های آن امکان‌پذیر است. اقدامات تشخیصی گاها برای دخیل ندانستن دلایل دیگر سردردها انجام می‌گیرند. روند درمان سه جنبه اصلی دارد: پرهیز از عوامل فعال‌کننده، مصرف مسکن و داروهای پیشگیرانه.
از میان محرک‌های رایج میگرن می‌توان به استرس، گرسنگی، و خستگی اشاره کرد. تأثیرات هورمونی نظیر استفاده از قرص‌های ضد بارداری خوراکی، قاعدگی، پیش‌یائسگی، و یائسگی همچنین در این بیماری نقش دارند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد امواج ناشی از بسیاری از وسایل الکترونیکی ازجمله مایکروفر، موبایل، تبلت و لپ‌تاپ می‌توانند محرک این بیماری و حتی موجب تشدید سردرد شوند.
با تغییر در سبک زندگی می‌توان، تعداد دفعات حملات میگرنی و شدت آن‌ها را کم کرد. این تغییرات شامل، ورزش و ماساژ منظم، کاهش وزن، رژیم غذایی سالم، اجتناب از محرک‌های سردرد میگرنی همچون بوها و غذاهای خاص که در شما ایجاد میگرن می‌کند، می‌باشند.
در صورتی که داروهای مسکن در شروع حمله مصرف شوند بازدهی بیشتری خواهند داشت. اما مصرف مستمر مسکن ممکن است به سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو منجر شود که درد آن شدیدتر و عوارض بروز آن بیشتر است. این عارضه ممکن است با مصرف مسکنهای غیر استروئیدی، مخدرها، تریپتانها، و ارگوتامین بروز کند.
